Ikaduhang bahin sa sulat suliran ni Agnes Gipanghikap sa akong bana ang sensetibong bahin sa akong lawas, apan i-nay manginit ko sa kahinam, giabut hinuon ako ug katulogon.
Gihagkan sa akong bana ang bililhong parte sa akong lawas, apan inay molit-ad ko ug mo utnga sa kahidlaw, kawang ug wala gyoy hinungdan ang tanan tungod kay sama ra nga ang gi romansa sa akong bana, usa ka bugnaw nang patay…Unya diha na siya sa akong ibabaw, misagunson ug misagunson ang iyang hangos, gigakos ako niya ug hugot! “ohhhhhhhhhhh” Miagulo sa ka lami ang akong bana migahi ang iyang kalawasan…Ug dihang milu-ag na ang iyang paggakos…” pahawa na diha kon humana ka” Pu`ng pa nako, ug gitukmod ko siya aron mopahawa sa ibabaw sa akong lawas…Nanghupaw ko ug mitakilid nga mitalikod sa akong bana ug gipiyong ko ang akong mga mata aron matulog…
Buntag na, sa kong nagmata… “good morning, mahal“ Hinay apan puno sa pagpangga ang tingog sa akong bana nga nagbarug sa pultahan…” ready na ang breakfast, honey…huwaton ka nako sa lamisa “ Mitan-aw siya sa iyang relo ug migawas sa among kuwarto…Ug ako usab mibangon, aron maligo…Ihatud nako ang akong bana sa Davao, kay adto siya manukad ug larga paingon sa Manila kay tua sa Manila ang barko nga estranghero para Europe diin siya maoy Chief Engineer…Romy, ang ngalan sa akong bana…48 na ang iyang idad samtang ako 27...Naka-utang ug dakung kantidad ang akong Mama ngadto ni Romy sa dihang gi operahan ang akong Papa.
Tungod kay dili man gyod makabayad ang akong ginikanan…Ako ang gihimong bayad agad sa sugyot ni Romy nga pakaslan ko siya nga dugay na nga nangandoy sa makabibihag ko kaayong lawas…Usa lang kini sa hinungdan nganong wala gyod akoy gugma sa akong bana, tungod kay may lain akong gihigugma, Manoy Emin.
(atangi ugma ang ikatulong sumpay sa suliran ni Agnes)
No comments:
Post a Comment